Энэ нийгэмд иргэншиж яваа манай үеийнхэндээ зориулж дараахи өгүүллийг бичие. Үе болгонд өөрийн гэсэн хүсэл, зорилго, мөн дарамт байсан л биз. Би өөрийн амьдарч буй нийгмээ бичмээр байна. Өнөө өглөө би нэг удирдлагын өрөөнд явж ороход хувийнхаа нэг зүйлийг надаар хийлгэхийг хүсээд, хийлгэх бас биш юмаа, хүнээр захиалж хийлгэж байгаа зүйлээ  надаар хянуулахыг хүссэн бөгөөд хугацаа нь өнгөрчихсөн, нөгөө хүнээс би шаардах тоолонд гадаад, эсвэл хөдөө явсан гадэг шалтгаанаар надад олдохгүй тэгээд ч би хяналт тавихаар жижиг гар биш мундаг том хүн учраас би ч нэг их сүрхий шаардалгүй, /за за миний буруу бас байгаа л юм байна. / байсан тэр ажлыг надаас нэхэж, удахгүй хийхгүй байх юм бол хатуу арга хэмжээ авна шүү. Тэр гуайд ч арга хэмжээ аваад яах вэ? чам дээр хатуу арга хэмжээ за юу гэж дарамтлав. Би ч хөөрхий миа гар буруугаа ойлгон -За ойлголоо гэж гараад баахан бухимдав. Үүрэгт ажлаа сайн , муу хийсэн, ямар дүгнүүлсэн ямар ч хамаа байхгүйгээр хувийнхаа ажлыг хийсэнгүй гэж надад уурлаж, арга хэмжээ авна гэж байгаа удирдлагаа буруутгах эсвэл зөвтгөх учраа ололгүй өөртөө л жаал уурлалаа. Ийм нийгэмд амьдарч байгаа миний буруу юм уу? Хэн нэгэнд мөн сайн долигнохгүй бол хол явж, хүссэнээ атгаж чадахгүй энэ цаг үедээ эр зоригоороо урагшаа харан алхаж яваа нэгэн үеийнхэн, найз нөхөд өөрийгөө бас өмөөрмөөр, бахархмаар. Яадаг юм билээ дээ?